Ελληνική Δημοτική Σχολή Κι(γ)ικίου, Έτος 1906

Το 1907 στην Αδριανούπολη λειτουργούσαν 97 ελληνικά σχολεία με 185 δασκάλους και 9.154 μαθητές και μαθήτριες. Ένα από αυτά τα σχολεία ήταν το αλληλοδιδακτικό σχολείο αρρένων Κιγικίου, ενός από τα προάστια της Αδριανούπολης, βορειοανατολικά του «κάστρου».

Το σχολείο αυτό ιδρύθηκε το 1852, αλλά μετά από πενήντα χρόνια λειτουργίας είχε καταστεί «σεσαθρωμένον» και «κατηρειπωμένον», παντελώς ακατάλληλο για διαμονή μαθητών, όπως καταγγέλλει στις 5 Απριλίου 1906 ο τότε πρόξενος Αδριανουπόλεως Κ. Δημαράς σε έγγραφό του προς το Υπουργείο Εξωτερικών.

Το κύριο θέμα, όμως του εγγράφου αυτού είναι η επιτέλους συμφωνία όλων των εμπλεκομένων για ανέγερση νέου κτιρίου στο χώρο που βρισκόταν το παλιό. Μητροπολίτης, πρόκριτοι και Πρόξενος, αφού έλαβαν και το απαραίτητο αυτοκρατορικό φιρμάνι περί ανεγέρσεως νέου κτιρίου, σταμάτησαν τις διαφωνίες τους και ανέθεσαν τα σχέδια του νέου σχολείου στον αρχιτέκτονα  Χατζόπουλο.

Το νέο κτίριο που διατηρείται ως σήμερα και χρησιμοποιείται επίσης ως σχολείο χτίστηκε άμεσα, το 1906, με την επωνυμία ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΚΙΙΚΙΟΥ, και εκτός των άλλων αποτέλεσε ισχυρή τόνωση του γοήτρου των Ελλήνων σε βάρος των Βουλγάρων στο προάστιο του Κιγικίου, οι οποίοι –κατά το Δημαρά- ανήκαν στην κατώτατη κοινωνική τάξη των αγροίκων χωρικών, προερχόμενοι από τα γειτονικά βουλγαρικά χωριά και με την ίδρυση ενός τόσο καλαίσθητου ελληνικού σχολείου αισθάνθηκαν ακόμη περισσότερο τη μικρότητά τους.

Παρακάτω παρατίθεται το εν λόγω έγγραφο του Προξένου Δημαρά και σύγχρονες φωτογραφίες του κτιρίου τραβηγμένες από τον υπογράφοντα το παρόν κείμενο.

(Από τα Προξενικά Αρχεία Θράκης, τ.Γ΄, του Π. Γεωργαντζή)

Η Ελληνική Δημοτική Σχολή του Κιγικίου (1906),
όπως είναι σήμερα, τον Ιούλιο του 2012

Η πίσω πλευρά του σχολείου, στο πραύλιο

 Κ.Δ.