Μετά τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και την υπογραφή της Συνθήκης της Σόφιας (1915) μεταξύ Οθωμανών και Βουλγάρων, η Θράκη (βόρεια και δυτική) παραχωρείται στους Βουλγάρους (μαζί και το Καραγάτς). Έλληνες και Οθωμανοί δεινοπαθούν. Οι ξένες δυνάμεις και μάλιστα οι Γάλλοι, που ανέλαβαν επόπτες της περιοχής, βλέποντας να επικρατεί ανωμαλία, καλούν τους λαούς της Θράκης να αποφασίσουν μόνοι τους σε ποια χώρα να δοθεί η διακυβέρνηση της δ. Θράκης. Έλληνες και Βούλγαροι αρχίζουν αγώνα επικράτησης. Οι Οθωμανοί, όμως, που ήταν επίσης σημαντική δύναμη στην περιοχή, σε ποιου το πλευρό τάχθηκαν;
Το παρακάτω κείμενο είναι η επιστολή που απέστειλαν οι Τούρκοι Βουλευτές της Βουλγαρικής Βουλής (Σοβράνιε)στο Γάλλο στρατηγό Ντ’ Εσπερύ, υπεύθυνο για την ομαλότητα στη δ. Θράκη, ζητώντας του τελικά να επιτρέψει στον ελληνικό στρατό να καταλάβει τη δ. Θράκη.
Το κείμενο είναι μεταφρασμένο.
Πρός τόν Στρατηγόν F.D’ Esperey
Στρατηγέ μας,
Οι υπογράφοντες Τούρκοι βουλευτές της δ.Θράκης στη βουλγαρική Βουλή, ενδεδειγμένοι επομένως για την αντιπροσώπευση της περιοχής αυτής, αφού ακλονήτως πεισθήκαμε ότι είναι αδύνατον στους εκεί κατοίκους συμπατριώτες μας να ζήσουν υπό την Βουλγαρική Κυβέρνηση λόγω της παντελούς ελλείψεως ανοχής την οποία επεδείκνυαν και εξακολουθούν να επιδεικνύουν απέναντί μας και απέναντι όλων των μη Βουλγάρων υπηκόων τους, και λόγω των καταπιέσεων και των συχνών υπερβάσεων και καταχρήσεων που δεν αρμόζουν σε πολιτισμένο Έθνος, τις οποίες διαπράττουν προς όλους τους συμπατριώτες μας της δ. Θράκης, είχαμε την τιμή να ζητήσουμε ακρόαση από τον χριστιανό Στρατηγό Αρχηγό των Συμμαχικών δυνάμεων κατοχής της Βουλγαρίας.
Ο σκοπός της ακροάσεώς μας ήταν να εκθέσουμε ότι όλη η περιοχή η περιλαμβανομένη μεταξύ των ποταμών Νέστου και Έβρου και της θάλασσας που συμπίπτει βορείως με τα αρχαία Τουρκο-Βουλγαρικά σύνορα του 1912 υποδιαιρουμένη σε δύο Νομαρχίες, την της Γκιουμουλτζίνας που περιλαμβάνει τούς Καζάδες Γκιουμουλτζίνας, Ξάνθης, Εγρί-Ντερέ, Ντάρη-Ντερέ, Πασμακλή, Αχή Τσελεμπί, Κίρτζαλη, Κουσκούβαση, Ορτάκιοϊ, Σουφλί, Φερέ καί Δεδέαγατς, και τη Νομαρχία Καραγάτς Αδριανουπόλεως που περιλαμβάνει τους Καζάδες Μουσταφά Πασά Σβίλενγραδ καί Διδυμότειχον, κατοικείται από μια συμπαγή μάζα Μουσουλμάνων, μία Ελληνική μειονότητα και λίγους μόνο Βουλγάρους.
Σκοπός της ακροάσεως ήταν να παρακαλέσουμε το Στρατηγό, εν ονόματι της συντριπτικής ταύτης πλειοψηφίας να μας προστατεύσει, ώστε οι εκ των συμπατριωτών μας μεταναστεύσαντες στην Τουρκία να μπορέσουν ελεύθερα να επιστρέψουν στις εστίες τους, να λάβουν τέλος τα καταπιεστικά κατά των συμπατριωτών μας μέτρα και να ληφθούν κατά τη Συνδιάσκεψη της Ειρήνης μέτρα υπέρ μας, λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι χωρίς εγγυήσεις η ζωή μας δε θα ήταν δυνατή υπό την βουλγαρική κυριαρχία. Καθώς ακόμη δε γίναμε δεκτοί από το χριστιανό Στρατηγό, του υποβάλλουμε ειδικό υπόμνημα, του οποίου επισυνάπτουμε αντίγραφο και στο οποίο περιγράφουμε την κατάσταση της δ. Θράκης, συνοδεύοντες το υπόμνημα με ειδικά στατιστικά και ζητώντας τη μεσολάβησή του για τη θετική υποστήριξη των συμπατριωτών μας.
Δυστυχώς οι κατά των συμπατριωτών μας καταπιέσεις και καταχρήσεις των Βουλγάρων αυξάνονται και πολλαπλασιάζονται μέρα με τη μέρα. Ένας κρυφός εκνευρισμός καθίσταται πλέον αισθητός μεταξύ των Μουσουλμάνων και δεν αποκλείεται να εκραγεί από μέρα σε μέρα κατά του δυνάστη. Πολλές φορές ήδη κάναμε επερωτήσεις προς τους Βουλγάρους Υπουργούς για την ανήκουστη αυτή συμπεριφορά της Διοικήσεως της δ. Θράκης, αλλά η κυβέρνηση δεν έχει κατά νου να μας δώσει καμιά ικανοποίηση, θέλοντας μάλιστα να κατεδαφίσει το μόνο Τουρκικό Τζαμί που υπάρχει στη Σόφια. Το τελευταίο αυτό γεγονός είναι σαφής ένδειξη των διαθέσεών της προς εμάς.
Στρατηγέ μας, τη στιγμή κατά την οποία ο Παγκόσμιος Πόλεμος, που διεξήχθη υπέρ των αθανάτων αρχών της ισότητας, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, τερματίστηκε, τη στιγμή κατά την οποία η Συνδιάσκεψη της Ειρήνης θα θεμελιώσει τις αθάνατες αυτές αρχές, ώστε να είναι διαρκείς, θα ήταν άδικο να μας εγκαταλείψει πάσχοντες από τους Βουλγάρους, το σκληρότερο και πλέον ανηλεή ζυγό, τον οποίον μπορεί κανείς να φανταστεί.
Εν αναμονή των μέτρων που θα ληφθούν κατά τη Συνδιάσκεψη της Ειρήνης σχετικά μ’ αυτό το θέμα και τα οποία ελπίζουμε ότι θα είναι τέτοιας φύσεως, ώστε να μας απαλλάξουν με οποιοδήποτε τρόπο από τους Βουλγάρους, σας θερμοπαρακαλούμε, Στρατηγέ μας, ώστε καθ’ όλο το διάστημα της ανακωχής να λάβετε στρατιωτικά μέτρα –έστω και προσωρινά-, για να καλυτερεύσετε τη θέση μας, η οποία είναι ανυπόφορη.
Μια κατάληψη της δ. Θράκης από το Συμμαχικό Στρατό θα έθετε τέρμα στα δεινά μας και θα προλάβαινε κάθε διατάραξη της τάξης, η οποία, όπως ήδη έχουμε εκθέσει, κινδυνεύει να διασαλευθεί. Θα ήταν επιθυμητό να λάβουν μέρος στην κατάληψη αυτή τα Ελληνικά στρατεύματα, δεδομένου ότι οι Έλληνες που βρίσκονται στη δ. Θράκη αποδείχθηκαν πάντοτε απέναντί μας φιλελεύθεροι και αποτελούν Έθνος με το οποίο μπορούμε κάλλιστα να συμφωνήσουμε, και θα μπορούσαν να μας προστατεύσουν συγχρόνως με τους συμπατριώτες τους που βρίσκονται στις ίδιες συνθήκες με μας.
Διατελούμε μετά σεβασμού
Οι βουλευτές της Βουλγαρικής Σοβράνιε
Μεχμέτ Τζελάλ, Ισμαήλ Χακκνή, Σαλήμ Νουρή, Τεβφήκ,
Ετχέτ Ρουστή, Σεβκέτ Σουκρή, Μεχμέτ Χασήμ, Κεμάλ.
Κ.Δ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου