Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2013

Οικοτροφείο και Ορφανοτροφείο στην Αδριανούπολη

  Το πρόβλημα δημιουργίας μεγάλου Οικοτροφείου, απασχολούσε τους υπευθύνους από το 1863,  οπότε άρχισε να χτίζεται στην Αδριανούπολη σχολείο–οικοτροφείο των Ρεσουρρεκσιονιστών μοναχών και κορυφώθηκε, το 1882, με την ίδρυση στο Καραγάτς του μεγάλου ουνίτικου (γαλλοβουλγαρικού) σεμιναρίου- οικοτροφείου St.Basil των ιδίων, παρά τα λίγα βουλγαρόπαιδα που είχε η ευρύτερη περιοχή της Αδριανούπολης.
Ο Μητροπολίτης Αδριανουπόλεως Νεόφυτος απεύθυνε σχετική επιστολή, στις 31 Ιανουαρίου 1883, στον Έλληνα πρόξενο Αδριανουπόλεως Δ. Μητσάκη, και του τόνιζε την ανάγκη ιδρύσεως Οικο­τροφείου στην Αδριανούπολη, στο οποίο να διαμένουν και να φοιτούν μαθητές που προορίζονται να αποτελέσουν το διδακτικόν προσωπικόν δια τα σχολεία της περιφερείας, πράγμα το οποίον επραγματοποίησαν ήδη οι Βούλγαροι.
Βέβαια από πολλά έτη υπήρχε και λει­τουργούσε οργανωμένα (το 1894)  στην Αδριανούπολη το ιδιωτικό Οικοτροφείο του Θεοδώρου Βαφειάδη, που παρείχε στους εκτός Αδριανουπόλεως καταγομένους μαθητές, τροφή, κατοικία, αυστηρή επίβλεψη και βοήθεια στις σπουδές τους.
Στα 1902-1903 λειτουργεί Οικοτροφείο, το οποίο διηύ­θυνε ο παλαιός καθηγητής του Γυμνασίου, Χρ. Φυλακτός.
Το 1903 η Ελληνική Κοινότητα Αδριανουπόλεως προχώρησε σε ενέργειες για την ανέγερση του μεγάλου Οικοτροφείου, για να στεγάσει 200 μαθητές και μαθήτριες από την θρακική ύπαι­θρο,  υπολόγιζε μάλιστα στο κληροδότημα (του αδριανουπολίτη καθηγητή) Χρ. Παπαδοπούλου. 
    Τελικά στην συνεδρία της 13ης Οκτωβρίου 1906 η Κεντρική Ε­φορεία αποφάσισε την ίδρυση κοινοτικού Οικοτροφείου θηλέων με διευθύντρια την Θεοδώρα Βογάτσου, ήδη διευθύντρια του Ζαππείου Παρθεναγωγείου. Αποφασίσθηκε επίσης στην ίδια συνεδρία ή ίδρυση και κοινοτικού Οικοτροφείου αρρένων. (βλ. σελίδα από το βιβλίο ταμείου οικοτροφείου αρρένων 1909-11).
















Το 1907 ξανάγιναν προσπάθειες για την ανέγερση κτηρίου, δαπάναις του κληροδοτήματος Χρ. Παπαδοπούλου και για το λόγο αυτό έγιναν προτάσεις από τον πρόξενο Ν. Ξυδάκη και το Στ. Γονατά.
Πάντως έως το 1912, δεν είχε προχωρήσει η ανέγερση μεγάλου Οικοτροφείου, λόγω του πολυδάπανου του κτιρίου.
Τέλος στην Αδριανούπολη υπήρχε ιδιαίτερη μέριμνα για τα ορφανά, λόγω καταστάσεως (διώξεων- συγκρούσεων κλ.π- ιδιαίτερα στη διάρκεια του διωγμού των Ελλήνων της βόρειας Θράκης, μετά την έξαρση του βουλγαρικού εθνικισμού και την επανάσταση του Ίλιντεν (1903).  Λειτουργούσε λοιπόν οργανωμένο Ορφανοτροφείο (από το 1909 στο μητροπολιτικό μέγαρο) και συνέχιζε η ελληνική κοινότητα να παρέχει μέριμνα έως και το διωγμό των Ελλήνων (1922) (βλ. φωτογραφίες των ορφανών και του Ορφανοτροφείου). 
Είσοδος από τη βόρεια πλευρά της περίφραξης (παλαιά τείχη, που διασώθηκαν)


Μπροστά στο μητρ. μέγαρο, όπου στεγαζόταν το ορφανοτροφείο 


 





 

 Εσωτερικό του ορφανοτροφείου


Γ.Ρ